Kiedy Józef Jachymiak tworzył dla Kaplicy Witkiewiczowskiej stacje Drogi Krzyżowej na szkle, nie przypuszczał, że wkrótce powstanie tu prawdziwa galeria szklanych obrazów. Stało się tak w 1988 roku, kiedy powstała galeria Religijnej Sztuki Ludowej imienia Jana Pawła II.

W kaplicy na Jaszczurówce można podziwiać nie tylko piękno zakopiańskiej architektury. W podziemiach budynku funkcjonuje bowiem corocznie Galeria Religijnej Sztuki Ludowej, w której w okresie wakacyjnym prezentowane są obrazy malowane na szkle, stanowiące specyfikę podhalańskiej sztuki ludowej pielęgnowanej po dziś dzień.

Każdego lata Galeria Religijnej Sztuki Ludowej prezentuje obrazy malowane na szkle o treści religijnej. Od początku prowadzą ją klerycy Wyższego Seminarium Duchownego Zgromadzenia Księży Marianów z Lublina. Pomysłodawcą zorganizowania galerii szklanych obrazów w Kaplicy Witkiewiczowskiej był kleryk Jarosław Gamrot, dzisiaj ksiądz-marianin.

W galerii swoje prace wystawiają najznakomitsi twórcy podhalańskiego malarstwa na szkle: Ewelina Pęksowa, Władysław Walczak-Baniecki, Zdzisław Walczak, Jan Bachleda-Zołnierczyk, Janina Jarosz, Jolanta Pęksowa, Barbara Baniecka-Dziadzio, Zofia Fortecka, Anna Słowińska-Stopka, Magdalena Fortecka, Jan Fudala, Stanisław Wyrtel, Anna Madeja, Anna Pitoń-Bachleda, Piotr Piotrowski, Jan Kosiński. Wojciech Bachleda-Żołnierczyk. Niektórzy z nich przyczynili się w latach sześćdziesiątych do odrodzenia zakopiańskiej sztuki malowania na szkle, a zamiłowanie do niej wszczepili młodszemu pokoleniu. Dzięki temu malarska twórczość ludowa jest w Zakopanem znów trwałym zjawiskiem artystycznym.

Wystawy w galerii mają charakter tematyczny. Artyści każdego roku dostosowują swoje prace do myśli przewodniej ekspozycji. Do ciekawszych tematów dotychczasowych wystaw można zaliczyć: “Madonna w podhalańskim malarstwie na szkle”, “Krzyże podhalańskie”, “Święci Pańscy”, “Aniołowie Pańscy”, “Życie Maryi”, “Tajemnice różańcowe”, “Bohaterowie Starego Testamentu”. Jak łatwo dostrzec, tematyka współczesnego malarstwa na szkle staje się coraz bogatsza.

Msze Święte

W Niedziele i Święta:
8:30; 11:30; 19:00;

W dni powszednie:
19:00 – (od 01.X do 30 IV godz. 18:00; w Adwencie godz. 7:00)

WITKIEWICZOWSKA PERŁA

Należy do najpiękniejszych zabytków Zakopanego. Powstała w 1908 roku, na stoku nad źródlami cieplicowymi, przy drodze Łączącej Zakopane z Morskim Okiem. Jej projektantem był Stanisław Witkiewicz, ojciec słynnego Witkacego. Drewniana kaplica pod wezwaniem Serca Jezusowego swym wyjątkowym urokiem przyciąga turystów przez cały rok.

Tereny Jaszczurówki (nazwa wzięła się stąd, że występowały tu salamandry plamiste, przez górali zwane jaszczurami) na początku wieku należały do znanej na Podhalu rodziny Uznańskich. W 1903 roku Uznańscy postanowili ufundować tu rodzinną kaplicę. Rok później kardynał Jan Puzyna wyraził zgodę na to przedsięwzięcie. Prace zostały rozpoczęte. W 1908 roku, na stoku nad źródłami cieplicowymi, przy drodze łączącej Zakopane z Morskim Okiem, stanęła, zbudowana bez użycia ani jednego gwoździa, drewniana kaplica. Jej projektantem był Stanisław Witkiewicz.

Całość wystroju — wedle projektu Witkiewicza — utrzymana była w stylu zakopiańskim. Bryła budynku w kształcie prostokąta z absydą została osadzona na wysokiej granitowej podmurówce. Podcienie kryjące taras zwieńczono drewnianą konstrukcją arkadową, zaś nad głównym wejściem znalazła się figurka Chrystusa Frasobliwego dłuta Józefa Janosa z Dębna, przykryta osobliwym daszkiem. Dwuspadowy dach kaplicy z charakterystyczną czworoboczną sygnaturką, zakończoną metalowym krzyżem, ma specjalne szczyty, na których widnieją “wschodzonce słonecka”. Cała kaplica, absyda i podcienie pokryte zostały gontami, a drzwi i ramy okienne są bogato rzeźbione i kołkowane.

Wnętrze kapliczki cechuje wielka prostota. Witkiewicz chciał, aby rzeźbiony w drewnie ołtarz główny przypominał chatę góralską. Po obu jego stronach w oknach znajdują się kolorowe witraże: z prawej strony z Matką Bożą Częstochowską i herbem Polski (Orzeł w koronie), zaś z lewej — z Matką Bożą Ostrobramską i herbem Litwy (Pogoń).

W latach pięćdziesiątych kaplica wzbogaciła się o stacje Drogi Krzyżowej, malowane na szkle przez Józefa Jana Jachymiaka, a potem jeszcze o dwa ołtarze: Matki Bożej z Dzieciątkiem i św. Józefa — wykonane, podobnie jak dębowy żyrandol, przez Józefa Janosa z Dębna.

Po rodzinie Uznańskich opiekę nad kaplicą przejęła parafia w Poroninie, potem opiekunami byli Księża Marianie, ksiądz kapelan sióstr urszulanek w Jaszczurówce-Borach, Księża Misjonarze z parafii na Olczy, a od 1984 roku ponownie Księża Marianie — z parafii na Cyrhli. Prawnym właścicielem tej perełki architektonicznej stylu zakopiańskiego jest Tatrzański Park Narodowy, który sprawuje pieczę nad zabytkiem i dba, by jeszcze długie lata mógł służyć zwiedzającym.